6 juli 2014, 14e zondag door het jaar . Rust voor voor uw ziel
20 juli 2014 Veertiende door het jaar
Inleiding
Van harte welkom in deze viering.
Bijzonder welkom Harry en Attie Lammers – Franken met hun familieleden en vrienden.
Vandaag vieren zijn hu vijftig jarig huwelijk en zij vragen ons allen om samen met hen God te danken.
Dankbaar voor hun gezin, dankbaar voor herstel en behoud van gezondheid, dankbaar voor het vele werk dat zij als toegewijde leden van de RK Parochie Amstelland hebben kunnen doen.
Vandaag aan het begin van de vakantie tijd horen we de uitnodiging van Jezus om tot rust te komen. Wanneer wij tot Hem gaan zal Hij ons rust en verlichting schenken.
Deze rust is dieper dan een rustpauze tussen de ene werkweek en de ander.
Wat biedt deze rust ons? Daar willen we bij stil staan.
Willen wij bidden om Gods barmhartigheid om deze Eucharistie viering goed te kunnen vieren.
Openingsgebed.
Goede God, in Jezus uw zoon bent u ons verschenen
als een brenger van rust en vrede.
Biddend en gelovend kunnen wij komen tot rust.
Doe ons delen in de zekerheid dat uw Koninkrijk groeiende is.
Behoed ons voor het waandenkbeeld dat alle geluk van ons afhangt.
U bent de Heer van tijd en eeuwigheid,. Amen.
Gebed over de gaven.
Barmhartige God, brood en wijn zijn de tekenen van vreugde onder de mensen.
Mogen wij in deze maaltijd gesterkt worden tot dienstbaarheid aan elkaars geluk.
Aanvaard deze gaven en maak ze tot teken van verbondenheid met U.
Door Christus onze Heer. Amen.
Slotgebed
Goede God, u bent nabij aan hen die U zoeken.
U wilt de kracht zijn in onze pogingen uw Rijk gestalte te geven.
Geef ons de rustige zekerheid dat
wanneer wij doen wat ons te doen staat,
ons leven een bijdrage is aan uw Koninkrijk.
Moge uw vrede en de barmhartigheid over ons komen
en ons de innerlijke rust schenken..
Door Christus onze Heer.
Overweging
Het devies van de regering luidt: werk, werk, werk .
De samenleving vraagt: zorg, zorg, zorg.
De mensen zeggen: druk, druk, druk.
Het gevolg is dat een mens niet mag stil staan.
We moeten alsmaar vooruit.
We leven hoe dan ook, in een zeer onrustige tijd.
Het lijkt erop of alle conflicten die zich in de wereld afspelen nu ook hun weerslag hebben op de Nederlandse samenleving.
Van de grote stroom vluchtelingen over dit aardoppervlak bereikt een heel klein gedeelte Nederland. Op de vlucht sterven duizenden mensen.
Iemand gaf als commentaar: “Die kunnen ons dus niet bereiken.”
Dat is nu cynisme! Wordt dat een kenmerk van onze samenleving?
Onder de diverse stromingen in de Islam zijn er enkele radicaal en gewelddadig. Terrorisme bestrijding is nodig. Wordt angst voor de Islam een kenmerk van onze maatschappij?
Door de ontwikkeling van techniek en de automatisering neemt het aantal eenvoudige banen af. Efficiëntie en prijskaartjes zijn belangrijker dan arbeidsvreugde en plezier in het werk. Is winst voor weinigen het enige dat telt?
Onze samenleving is zo gecompliceerd aan het worden dat veel mensen het niet meer kunnen bij houden. Het lijkt erop dat wie geen computer heeft, buiten de samenleving komt te staan. Raken we niet onderling verdeeld in mensen die mee kunnen en in mensen die het niet halen?
De kerk is niet de instantie om al deze problemen op te lossen. Er zijn in de samenleving verschillende visies op mens en maatschappijn. Deze visies bepalen het niveau van beschaving in ons land. Daar zijn we als mensen van de kerk wel terecht bezorgd over. De humaniteit is in het geding.
De verharding en de verkilling roepen cynisme op. Tegelijkertijd zijn Nederlanders altijd bereid om mensen die getroffen worden door natuurrampen ruimhartig te helpen. Er is ook heel veel goedheid onder mensen.
Een oude mevrouw uit Waddinxveen zei altijd: “Er zijn meer goede mensen dan slechte mensen. Anders was de wereld al lang vergaan”.
Met dit optimistische geloof in de goedheid van mensen riep ze wel ‘ach en wee’ als ze op de televisie weer eens een hongerig kind zag of een watersnood ramp. “Gelukkig zijn er altijd méér goede mensen”. In al haar eenvoud hoorde zij daar zeker bij.
Haar geloof was een soort rustpunt en tegelijkertijd ook een innerlijke kracht.
Jezus belooft ons rust voor onze zielen. Wat beteken rust en wat betekent ziel?
Rust lijkt mij te betekenen: innerlijke zekerheid, een rustpunt van waaruit je eigen leven, de wereld en alle gebeurtenissen daarin kunt bekijken. Het geloof dat licht het duister zal overwinnen, dat vrede sterker zal zijn dan oorlog, dat liefde haat zal overtreffen is rust gevend. De gelovig overtuiging dat er meer goede mensen zijn dan slechte schenkt ons die rust.
Wie zo’n soort rust kent laat zich niet gek maken om alsmaar vooruit te willen en met alles mee te doen wat nieuw, jong , aantrekkelijk en in de mode is. Iemand de innerlijke rust kent laat zich ook niet op jagen door angstvisioenen voor de dag van morgen. Zo’n rustpunt ligt geborgen in onze ziel. Ziel!
Ziel is de plek waar ik me thuis voel bij mezelf. Ziel is de kern van mijn persoonlijkheid waar ik “ IK “ zeg tegen mijn bestaan. Ziel is mijn diepste wezen waar ik door God geraakt en aangesproken wordt: “Mens, ben je er? Mens waar is je zuster, je broeder? “ Ziel is de innerlijke plek waar mijn “Ik” grenst aan mensen om me heen, waar ik gevoelig ben voor wie ik ontmoet, voor wat er gebeurt, waar ik in contact kom met medemensen en de samenleving.
Onze ziel kan onrustig zijn, lichtgeraakt, gauw van slag, wanhopig, radeloos en onbestemd. Maar als onze ziel een rustpunt kent, dan laat ze zich niet schokken of overweldigen. Dan is zij bestand tegen wat ons overkomt en dan weten wij vanuit ons innerlijk: het komt goed!
Hoe kan een mens zijn ziel tot rust brengen en innerlijke zekerheid verwerven?
Jezus zegt: neem mijn juk op jouw schouders en leer van mij wat het betekent zachtmoedig en nederig van hart te zijn.
Een juk is een houten kraag om je nek en schouders waaraan je zware lasten kunt vervoeren. Niemand draagt graag een juk. Zeker niet wanneer je de lasten van anderen moet dragen.
Het juk van Jezus is een uitnodiging om nederig en zachtmoedig te zijn.
Nederig betekent niet jezelf vernederen,wegcijferen, je zelf niet mee tellen. Nederig zijn beteken wel je plaats weten in de omgang met medemensen. Het betekent ook de verantwoordelijkheid dragen die je aan kunt. Je kunt niet alle lasten van de wereld op je nemen. Je kunt wel de last van een ander een stukje meedragen.
Maar het is valse nederigheid als je alsmaar zegt: dit kan ik niet, daar heb ik geen tijd voor, ik ben er niet voor geschikt. Je verantwoordelijkheid ontlopen is niet nederig. Dat is laf. Nederigheid sluit zelfbewustheid niet uit.
Zelfbewustheid gaat samen met het inschatten van wat je kunt bijdragen en wat er van jou gevraagd wordt. Vaak kunnen we beter en meer dan we doen. We onderschatten onszelf meestal. Wie zijn plaats kent, ziet ook welke opdracht hem toevalt in dit leven. Ieders bijdrage aan de samenleving is betrekkelijk ….en tegelijk belangrijk.
Wie zijn verantwoordelijkheid ontloopt, draagt niet mee. In kerk en in samenleving hebben we ieders bijdrage nodig. Iedere mens telt.
Zachtmoedigheid is een combinatie van zachtaardigheid en edelmoedigheid.
Een beeld van zachtmoedigheid is de koning die op een ezel de stad kom binnen rijden. Geen wapengeweld en geen oorlogsheld. Maar wel de moed om te dienen en als het nodig is, als koning voor zijn mensen zijn leven te geven. In dit visioen van de profeet zien wij de gestalte van Jezus. Palmzondag en Goede Vrijdag. Koning Jezus heeft de moed om te dienen en om zelfbewust op te komen voor hen die tekort komen, aan de rand staan, uitgerangeerd worden. Deze moed is edelmoedigheid.
Noblesse oblige. Adel verplicht. Doordat wij het juk van Jezus dragen zijn wij als zijn leerlingen adellijke mensen. We kennen onze plaats en onze verantwoordelijkheid.
Vanuit de zekerheid dat het goede overwint kunnen wij de wereld en al wat er gebeurt zonder wanhoop bezien.
Doordat wij zachtaardige mensen zijn behoeden we de samenleving voor cynisme.
Als edelmoedige mensen streven we naar gerechtigheid en vrede.
In de onrustige drukte van het wereldse gebeuren bouwen wij toegewijd en welgemoed aan het Rijk van God. In alle onrust hebben wij de zekerheid: het komt er toch!
Voorbede
Pastor
Vertrouwend op Gods liefde leggen we Hem onze gebeden voor.
Lector
Wij bidden voor de wereldsamenleving die in beroering is.
Dat zij die verantwoordelijkheid dragen wegen naar gerechtigheid en vrede vinden.
S T I L T E Laat ons bidden
Lector
Wij bidden voor de kerk. Help ons de rustige zekerheid te bewaren dat het Rijk Gods midden onder ons in opbouw is. Dat iedere leerling van Jezus zijn bijdrage levert.
S T I L T E Laat ons bidden
Lector
Wij bidden voor ons zelf als gelovige mensen.
Dat wij zachtmoedig mensen zijn en ons land behoeden voor cynisme
Dat wij edelmoedige mensen zijn die opkomen voor hen die niet geteld worden.
S T I L T E Laat ons bidden
Lector
Wij bidden voor de geloofsgemeenschap van Titus Brandsma
Voor de zieken en vereenzaamden. Dat wij naar hen omzien.
Uit dankbaarheid bij gelegenheid van een vijftig jarig huwelijksjubileum.
Om sterke en duurzame liefde en behoud van gezondheid.
Voor het hele gezin Lammers.
Dat kinderen en kleinkinderen hun weg in dit leven zullen vinden.
Voor Judith Winkel en Miguel Bustos Molins die gaan trouwen.
Om zegen over hun liefde.
Voor de aangevraagde intenties in het boek……..
Om verhoring op voorspraak van de H.Anna en de Z. Titus Brandsma
S T I L T E Laat ons bidden
Pastor
Wij .
S T I L T E Laat ons bidden
Pastor
God, blijf omzien naar uw wereld.
Help ons om te zien naar elkaar.
Schenk ons de innerlijke rust en vrede
om met toewijding te bouwen aan uw komend Rijk.
Door Christus onze Heer