Zondag 23 juli 2023, 16e zondag door het jaar

Zondag 23 juli 2023

Even terugblik kijken naar het evangelie van afgelopen zondag. De parabel over de zaaier, die gaat zaaien maar een deel van het zaad valt op de weg, op harde grond vol stenen, tussen het onkruid en op de goede grond.

Als wij zomaar kijken naar de zaaier die de zaadjes gewoon laten vallen op de grond, vragen wij ons af: Serieus, is dit een goede zaaier? Of een verkwistende zaaier? Denkt hij niet van tevoren waar Hij de zaadjes moet laten zaaien? Waarom laat Hij de zaadjes op de verkeerde plek vallen?

Beste mensen. Ja, de zaaier in deze lezing is God zelf. Hij is de goede zaaier, want Hij weet en kent zeker over alle plekken en de grond. De mensen die de zaadjes ontvangen zijn heel goede en aardige mensen. En wanneer Hij begin te zaaien, geeft Hij dat in overvloedig, helemaal niet zuinig, zonder te denken aan wat soort grond het is, wat soort mensen ze zijn. In de ogen van God zijn alle mensen goed, lief en vruchtbaar. Hij weet ook zeker dat Hij alles zal terugkrijgen.

Maar helaas…., weten wij maar te goed, dat dat niet het geval is.  

Vandaag gaat de evangelie lezing nog steeds over de zaaier en de zaadjes.

De zaaier zaait alleen goede zaden. Geen onkruid. Toch schiet er ook onkruid tussen !  Iedereen denkt dan meteen aan wieden en de grond zuiver houden: uitroeien, want dat kan economische schade met zich mee brengen.

Het evangelie vertelt ons dat het onkruid wordt gezaaid door de vijand die komt en gaat heen wanneer mensen aan het slapen zijn. Als je tarwe of rijst plant, groeit het onkruid ook mee. Maar als je onkruid of gras plant dan groeit tarwe of rijst NIET mee. Het is puur een natuurlijk proces.

Naast de zaadjes die wij hebben ontvangen van God: Zijn liefde, genade, het leven en het geloof, hebben wij ook een goede zaadjes die in ons hart zit. Maar vanwege andere redenen zit er ook onkruid in ons hart. Denk aan vier soort hart in het evangelie van vorige zondag, het parabel van de zaaier. Hoe gaan wij ermee om? Wij leven in de wereld waarvan wij vele dingen snel horen en ontvangen. Veel nieuws, veel ideeën, en ook snel te reageren, onkruid bemoeilijkt de groei van het goede zaad, dus weg ermee !!!.  Het staat op het verkeerde moment en op de verkeerde plaats.

Daarover spreekt Jezus vandaag in het evangelie. De knechten van de boer stellen voor het onkruid te wieden. Maar Jezus heeft een andere kijk: ‘laat ze maar samen opgroeien’. Wat heeft Jezus nou weer voor een vreemd idee? zou je denken. Iedere mens met gezond verstand weet wat je met het onkruid moet doen. Dan krijg je een manier van omgaan, die eigenlijk schandalig is: Een kromme augurk wordt weggegooid, een appel met een plekje wordt niet meer verkocht.  Een rechte banaan moet krom zijn. Waarom eigenlijk? De inhoud is toch supergaaf.  En toch….. Ons hele systeem is gebouwd op perfectie: economisch, 100 procent en niet minder.

God kijkt anders tegen mensen en dingen aan, zo horen we in onze evangelie- lezing van vandaag. Hij kijkt met de ogen van zijn hart. Hij geeft alle gewassen groeikansen. Daarom is Zijn Boodschap vandaag voor ons: Wees voor elkaar zo goed, als God voor jullie is en geef jezelf en elkaar dus altijd een nieuwe kans.

Jezus laat met zijn voorbeeld zien, dat hij geen perfecte mensen van ons wil maken. Hij kent de zwakheid van de mens, heeft juist voorkeur voor kneusjes. Vandaar dat Hij zich met tollenaars en zondaars begaat. Hij ziet naast hun negatieve kanten ook nog zoveel goeds.

Laten wij proberen het voorbeeld te nemen met elkaar goed groeien en met anderen in het geloof tot de tijd dat God zelf met Zijn waarheid en gerechtigheid zal oogsten.

AMEN.