Veertiende zondag door het jaar Thema: Ben ik een missionaire gelovige
Veertiende zondag door het jaar
Als er iets is waartoe wij als christenen geroepen en gezonden worden
dan is het wel tot het brengen van vrede.
Vrede in den brede zin van het woord. Niet alleen geen oorlog en geweld.
Maar vrede als welzijn, harmonie, een thuis,
een tafel, een bed voor iedereen
die met ons deze wereld bewoont.
Vrede in de wereld betekent de doorbraak van een nieuwe samenleving die we gelovig het Rijk van God noemen.
Dat kunnen we niet zelf maken.
We kunnen er naar toe werken dat her naderbij komt.
Dat is de zending van de christen in de wereld vandaag.
Willen we bidden en zingen om ontferming.
Openingsgebed
Barmhartige God, u belooft ons troost en vrede
wanneer wij de weg gaan van uw Zoon.
U zendt ons erop uit om zelf uw vredesboodschapper te zijn.
Maak ons krachtig als wij weerstand ondervinden.
Moge onze gehechtheid aan Jezus gesterkt worden
door de kracht van de Heilige Geest.
Dit bidden wij U door Christus onze Heer. Amen.
Gebed over de gaven.
Barmhartige God, dit brood en deze wijn zijn tekenen
van gemeenschap en van vreugde onder de mensen.
Aanvaard deze gaven en maak ze tot een teken van gehechtheid aan U.
Dit bidden wij U door Christus onze Heer. Amen.
Slotgebed.
God, wij willen u danken voor de goedheid die U ons geeft in Jezus, uw Zoon.
Hij is een bron van kracht voor allen die in deze wereld uw missie vervullen:
Het vestigen van uw Rijk in ons midden.
Mogen onze woorden van vrede en vriendschap gehoor vinden onder de mensen;
Mogen onze bereidheid tot genezing en vergeving de samenleving vernieuwen.
Dit bidden wij U door Christus onze Heer. Amen.
Ooit telde Nederland 9.000 missionarissen. 10 % van alle missionarissen in de wereld was van Nederlandse afkomst. De kerk van Nederland was wereldwijd aanwezig. De evangelielezing van deze dag heeft talloos veel malen geklonken als er missionarissen – zusters, broeders, paters - werden uitgezonden. Ze kregen dan het missiekruis mee en werden verzekerd van de gebeden van de parochie of van de religieuze familie. Zo’n plechtigheid kennen we de laatste jaren niet meer.
Volgens sommigen is Nederland zelf een missieland geworden. Daar zijn verschillende reacties op: “Kom nou, zo erg is het toch niet! We hebben heus genoeg priesters, diakens en pastorale werkers om de geloofsgemeenschap te bedienen. Bovendien is er geen land met zo’n goed gevormd vrijwilligerskader als Nederland.”
Maar ook: “Het gaat goed fout met de kerk van Nederland. We moeten verhinderen dat de Nederlandse katholieken los van Rome komen te staan. Er moet nodig gecorrigeerd worden. In de moraal, in de leer, in de liturgie. Het moet allemaal meer Romeins. Buitenlandse priesters komen hier werken om orde op zaken te stellen.”
Een derde reactie is: wij zijn een missionaire kerk. Heel de kerk moet missionair worden. Er is een herevangelisatie nodig. Er worden allerlei modellen ontwikkeld om de kerk meer bij de mensen en meer bij de tijd te brengen. Sommigen willen vooruit naar nieuwe kerkmodellen: huisgemeenschappen of basisgemeenschappen. Er zijn er zo’n stuk of honderd bekend in ons land. Anderen keren terug naar de kerk van voor het Tweede Vaticaanse Concilie. De kerk was weliswaar een veilig moederhuis, maar ook een gesloten systeem met allerlei verplichtingen en weinig ruimte voor persoonlijke groei in geloofsbeleving.
Vaak ook plakken we het woord ‘missionair” op een gebeurtenis, een viering, een project dat goed gaat. De kerk is mooi missionair bezig als er jongeren naar de Jongerendagen in Rio de Janeiro gaan. Ieder stukje vitaliteit wordt missionair genoemd. Een ding is duidelijk: niemand weet precies wat ‘de missionaire kerk” inhoudt.
Twee weken geleden stelde Jezus de leerlingen de vraag: wie ben ik voor jullie? Deze vraag hebben we ook ons zelf gesteld: wie is Jezus voor mij?
Vorige week vroeg Jezus om volgelingen en hij zei erbij dat dat een kruis dragen kan betekenen. We hebben ons afgevraagd: hoe geschikt ben ik als volgeling?
Als we dat vandaag eens ook doen! Dan worden we heel persoonlijk betrokken in het evangelieverhaal. Via deze persoonlijke weg leren we misschien wat missionaire kerk betekent en hoe wij zelf missionair kunnen zijn.
Kijken we eerst naar het getal 72. Volgens sommigen is het een symbolisch getal voor alle volkeren. Er zijn wereldwijd 72 volken. Jezus zendt zijn leerlingen wereldwijd uit. Maar 72 kan ook verwijzen naar een ander bijbels verhaal. Mozes kan in de woestijn zijn taak niet aan. Het volk laat zich niet makkelijk leiden. Hij vraagt om helpers. Op 72 mensen wordt de geest van Mozes gelegd. Ze gaan delen in zijn opdracht om het volk naar het nieuwe en beloofde land te leiden. Jezus vraagt om helpers die gaan waar Hij wil heen gaan. Misschien staan die 72 leerlingen wel voor alle leerlingen? Dus ook wij behoren erbij. In Jezus’ naam roepen we mensen op om mee te gaan naar een nieuwe samenleving, naar het Rijk van God.
Zij moeten twee aan twee gaan. Het zijn dus 36 koppels. Waarom twee aan twee? Een getuigenis is pas geloofwaardig als twee mensen dat bevestigen. Dat is een juridische benadering. Maar ook: met zijn tweeën ben je sterker dan alleen. Je zult op je weg veel tegenstand ontmoeten. Dan sta je er niet alleen voor. Bovendien, met zijn tweeën heb je steun aan elkaar. Er is nog een diepere reden denk ik. Geloven – hoe persoonlijk ook – vraagt erom om getuigd en om gedeeld te worden. Je hebt altijd iemand nodig aan wie je je geloofsverhaal vertellen kunt.
We kunnen ons hier de ernstige vraag stellen: heb ik iemand om met haar of hem mijn geloof te delen? Heb ik iemand om mijn geloof ter sprake te brengen? Misschien mag’ twee’ ook een groepje zijn.” Waar twee of drie in Mijn Naam bijeen zijn ben ik in jullie midden”, zegt Jezus. De missionaire kerk begint met de vraag: met wie deel ik mijn geloofsverhaal? Met wie durf ik op stap om ‘ons’ verhaal uit te dragen. Jehova getuigen nemen deze aanwijzing van Jezus erg letterlijk. Ze hebben bij zwakke gelovigen ook succes. Er zijn heel wat ex-katholieken onder hen. Hoe kunnen wij onze missionaire opdracht vervullen? We hoeven niet twee aan twee de straat op. We hoeven ook naar verre landen. Wat dan wel?
Ik denk dat je het zo kunt zeggen: Jezus’ missie is de nabijheid van het Rijk van God in woord en in daad verkondigen als kwetsbaar mens aan kwetsbare mensen. In woorden door te spreken van liefde en vrede; in daden door aandacht voor zieken en vergeving van mensen die ons tekort gedaan hebben.
Deze verkondiging mag niet gepaard gaan met dwang en macht. Maar wel vanuit eigen innerlijke overtuigingen en eigen beleving. Het eerste woord dat een verkondiger spreekt zal “vrede “ zijn, een wens die door een gebaar wordt ondersteund. Open handen en een glimlach op het gelaat. Als verkondiger ben je een kwetsbaar mens. Durf dat te laten zien!
Het Rijk Gods gaat groeien als het vredesaanbod aanvaard wordt; als er een wisselwerking op gang komt tussen boodschapper en ontvanger. Als de verkondiger welkom is aan tafel en mee mag eten. Waar mensen hun hoop en hun vreugde, hun verdriet en tegenslag met jou willen delen. Waar mensen naar je willen luisteren omdat je van Christus bent. Vaak zal dat niet het geval zijn. Maar als mens met een missie laat je je niet uit het veld slaan. Je zet door.
Verkondiging van het evangelie gaat hand in hand met ziekenzorg, lenigen van honger en dorst, onderwijs geven aan kansarmen, opkomen voor de rechtelozen, protest tegen onrecht en dwang. Volgeling zijn van Jezus betekent wereldwijd brokjes koninkrijk van God stichten. Kwetsbaar als druppels op een gloeiende plaat, maar niettemin Rijk van God midden onder ons mensen.
De missionaire kerk is geen kwestie van hoge getallen en spectaculaire projecten. De missionaire kerk is een wereldwijde gemeenschap van allerlei soorten gemeenschappen - parochies, religieuze families, gebedsgroepen, diaconiegroepen, Bijbelkringen, enz. – waarin mensen gelovige inspiratie met elkaar delen en samen tot daden van naastenliefde komen. We kennen de namen van de twaalf apostelen. Van die twee en zeventig zijn ons geen namen overgeleverd. Ik denk dat Jezus hoopt dat zij u en mijn naam dragen: wij zijn samen een missionaire kerk.
Voorbede
Pastor
Goede God, u die ons tot u roept en ons de wereld in stuurt,
hoor ons bidden om de vestiging van uw Rijk.
Lector
Wij bidden voor de wereldwijde gemeenschap van de kerk.
Dat de boodschap van uw Koninkrijk hoop wekt in de harten van mensen
voor wie het leven getekend wordt door uitzichtloosheid en verdriet.
Dat wereldwijd de verkondiging van het evangelie
in woord en in daad vreugde brengt aan iedere mens.
S T I L T E Laat ons bidden,
Lector
Wij bidden voor de kerk van Amstelland.
Dat wij ons geloof zó beleven dat anderen er door worden aangesproken.
Dat wij zó omzien naar elkaar dat niemand eenzaam is en verloren loopt.
S T I L T E Laat ons bidden.
Lector
Wij bidden voor ons zelf.
Dat wij ons zelf leren zien als mensen met een missionaire taak.
Dat wij ons geloof met anderen delen en er daardoor in groeien.
Help ons de daad bij het woord te voegen en zo onze missie te vervullen.
S T I L T E Laat ons bidden