15 augustus 2021, Maria Tenhemelopneming

Maria Tenhemelopneming, 15 aug. 2021

Apocalyps 11,19a; 12,1-6a.10ab; Lucas 1,39-56

Thema: God heeft een droom over jouw leven

We vieren het feest van Maria Tenhemelopneming en we horen in het evangelie over een bijzondere ontmoeting van twee vrouwen. De oudste, Elisabeth, heeft onlangs een geweldige ervaring beleefd. Haar diepste wens, namelijk nog moeder te mogen worden, is in vervulling gegaan op een leeftijd waarop dat menselijkerwijs gesproken niet meer mag worden verwacht. Ze is vol dankbaarheid en vreugde jegens God. Haar gebed is verhoord, haar hoop is in vervulling gegaan.

De tweede vrouw, Maria, de jongere nicht van Elisabeth, is ook in verwachting. En zij heeft over dit kind een bijzonder visioen beleefd. Namelijk dat God in Hem alles ten goede zal keren en de verhoudingen in de wereld zal omkeren: de machtige zal worden onttroond, de kleine, eenvoudige mens zal worden verheven. De zachte krachten zullen uiteindelijk zegevieren. Maria heeft dit visioen beleefd als het plan van God met haar leven. En ze heeft er ‘ja’ tegen gezegd: “mij geschiede naar uw woord”. En nu ontmoeten de vrouwen elkaar en herkennen in elkaars leven het mysterie van Gods werk in deze wereld. En ze prijzen elkaar gelukkig dat ze hiervan deelgenoot mogen zijn.

Het thema van de machtige, draconische krachten in deze wereld die de zachte krachten, gesymboliseerd in de vrouw en het kind, dreigen te verslinden, keert ook terug in de eerste lezing uit het boek van de Openbaring. Dit apocalyptisch boek werd geschreven ten tijde van de eerste christenvervolgingen onder de wrede keizer Nero. Het moest de jonge christenheid hoop geven op betere tijden. In het visioen van Johannes wordt de draak verslagen en zal de vrouw door God gered worden. De boodschap is dat het kwetsbare, het zwakke in de strijd met de draak niet ten onder zal gaan. God staat aan de kant van de weerlozen. Hij is om mensen bewogen.

Maria, zij werd tot voorbeeld van elke gelovige. Zij durfde te geloven dat God een droom had over haar leven. En hoe onwaarschijnlijk deze droom misschien ook klonk, zij had de moed hiermee in te stemmen en zich ten dienste te stellen van wat God met haar voor had. “Mijn hart prijst hoog de Heer. Van vreugde juicht mijn geest om God, mijn redder: daar Hij welwillend neerzag op de kleinheid zijner dienstmaagd”. Het Magnificat kreeg een vaste plaats in de vespers van het kerkelijk getijdengebed, opdat wij ons de houding van Maria elke dag opnieuw een beetje meer eigen maken.

God heeft een droom over ons leven. Durven we dat geloven? We kunnen het ons haast niet voorstellen. We zijn immers maar van die kleine mensen. Wat zou God daarmee nu kunnen uitrichten? Zouden wij werkelijk iets kunnen bijdragen aan het dichterbij halen van dat visioen van omkering van waarden in deze wereld? Net als in de tijd van Nero, moet ook onze wereld weinig hebben van de zachte krachten van het christendom. Als je daar nog in gelooft, moet je wel gek zijn. Onze wereld wordt geheel beheerst door de macht van het economisch denken. Competitie, eigenbelang en bonuscultuur zijn leidend in onze samenleving. Is daarin nog ruimte voor een God met compassie voor de zwaksten? Alleen als wij dat visioen, met Maria, nog durven zien en uitzingen. Als we het, in het leven van alledag, op eenvoudige wijze handen en voeten geven.

Het feest van Maria Tenhemelopneming vertelt ons dat God toekomst geeft aan wie zich van eigen zwakte bewust is, aan wie durft vertrouwen op de hulp van anderen. Het vertelt ons dat onze uiteindelijke bestemming is, net als bij Maria, bij God te zijn. En de weg daarheen is de weg van de zachte krachten, de weg van compassie en onderlinge solidariteit. God heeft een droom met ons leven. We worden uitgenodigd in elkaar het beeld van God te zien.

Elisabeth en Maria, twee onmachtige vrouwen, zingen een lied waarin ze alle bestaande machtsverhoudingen in de wereld tegenspreken. Niet rijkdom, macht en status hebben het laatste woord. Nee, God zal alles omkeren, de wereld op zijn kop zetten. Maar waarom zien wij dat dan zo weinig gebeuren? Het kan inderdaad moeilijk zijn te geloven in dat visioen. Maar dat gold ook voor Elisabeth en voor Maria. Het enige wat wij kunnen doen is, in al onze beperktheid, zeggen: “Ja, Heer, hier ben ik. Uw dienaar luistert. Uw wil moge geschieden in mijn leven”. En telkens wanneer een mens dit doet, kunnen er kleine wonderen geschieden. Want God heeft een droom over ieder van ons leven.

Laten we vandaag met een oprecht hart Maria het Magnificat nazeggen, ook uit naam van mensen in onze omgeving die het niet meer zien zitten, die ten einde raad zijn. Maria Tenhemelopneming is een feest van hoop, van vertrouwen dat er, ondanks alles, toch weer uitzicht zal komen. Dat het uiteindelijk goed zal komen in ons leven. Maar het is ook een oproep aan ons allen: om ons, net als Maria, dienstbaar en met compassie op te stellen ten behoeve van wie in de knel zitten. Aldus kan Gods woord telkens opnieuw geboren worden en kunnen mensen iets ervaren van een stukje hemel op aarde.

PLK