11 juli 2021, Neem niets mee voor onderweg
15B Neem niets mee voor onderweg, 11 juli 2021
Amos 7, 12-15; Ef. 1, 3-10; Marcus 6, 7-13
Neem niets mee voor onderweg, zegt Jezus, wanneer hij zijn leerlingen er twee aan twee op uitstuurt. Te veel aandacht voor allerlei materiële dingen zou maar de aandacht afleiden van hun opdracht: mensen bevrijden van alles wat angstig maakt.
Wij kunnen soms zoveel meeslepen in het leven. Wij zijn het liefst voorbereid op allerlei mogelijke tegenvallers, ook tijdens de vakantie. Het eenvoudige kamperen van vroeger zie je nauwelijks meer. De caravan wordt volgestouwd met van alles en nog wat. Maar ook in het intermenselijk verkeer gaan we soms bewapend door het leven. We worden gehinderd door zorgen hoe we overkomen. Oude pijn kan onze openheid belemmeren. Bewust of onbewust verschansen we ons achter een harnas om onze kwetsbaarheid te verbergen.
Jezus raadt ons aan die angst los te laten, ons harnas van ons af te werpen en in al onze kwetsbaarheid op weg te gaan. Want alleen dan is werkelijke ontmoeting mogelijk. En wat moeten we dan doen? Drie dingen. Mensen het goede nieuws over het Koninkrijk Gods brengen. Vervolgens mensen bevrijden van alles wat hun beangstigt of onvrij maakt (demonen). En drie: zieken opzoeken en hen genezen.
Om dat werk geloofwaardig te kunnen doen is een leefwijze nodig die daarbij past: zelf werkelijk vrij in het leven staan, zowel geestelijk als materieel. Onreine geesten verdrijven, wat wordt daarmee bedoeld? Denk bijvoorbeeld aan een negatieve sfeer die ergens hangt. Een omgeving waarbinnen mensen niet tot hun recht kunnen komen. Een sfeer van argwaan en jaloezie, waarbij ieder alleen maar aan zichzelf denkt. Een klimaat van het recht van de sterkste, waarin de zwakken ten onder gaan. Dan vereist het durf en innerlijke vrijheid om onomwonden te zeggen waar het op staat.
Dat zien we de profeet Amos doen in de eerste lezing. Amos werd vanuit het Zuidrijk Juda gezonden naar het Noordrijk Israël, om daar te profeteren in de tempel van Betel, waar Amasja te scepter zwaait. In heilige verontwaardiging gaat Amos tekeer tegen de misstanden die hij in het Noordrijk tegenkomt. Rijken worden steeds rijker, armen worden uitgebuit. “Ik ben jullie plechtigheden zat”, laat Amos God zeggen, “Ik kan jullie offers niet meer zien! Bespaar me het lawaai van jullie gezang, laat liever gerechtigheid stromen”.
Maar Amasja is niet gediend van deze kritiek en zet Amos buiten de deur met de woorden: “Ziener, maak dat je wegkomt. Verdwijn naar Juda, en verdien daar je brood maar met profeteren. Dit heiligdom is van de koning, dit gebouw is van het rijk”. Zo gaat het dikwijls met profeten die met een ongewenste boodschap komen, zeker als de bestaande macht bekritiseerd wordt.
Wat houdt ons het meeste bezig in ons leven? Staan onze dagelijkse zorgen onze inzet voor het evangelie in de weg? Jezus wist dat zijn boodschap niet overal even goed ontvangen zou worden. Daarom wil Hij dat zijn leerlingen onafhankelijk zijn van wereldse goederen. Ze moeten in alle vrijheid kunnen spreken en als men niet wil luisteren, moeten de leerlingen gewoon weer vertrekken en het stof van de voeten schudden. Ze mogen zich niet laten ontmoedigen door negatieve reacties.
Neem niets mee voor onderweg. Misschien gaat u nog met vakantie. Het zou fijn zijn als het lukt om de druk van de dagelijkse zorgen even achter te laten. Om weer eens te beseffen: het hangt niet allemaal van mij af. En wat na te denken over de vraag wat in het leven echt belangrijk is. Jezus stuurt zijn leerlingen op pad met lege handen. Ze moeten vertrouwen op de voorzienigheid van God. Durven wij dat nog of zijn we dat geheel afgeleerd?
Waar u ook gaat, ik wens u een mooie ontspannen tijd met echte ontmoetingen. Nu we het mondmasker hebben mogen afleggen, is de tijd misschien rijp om ook ons ziele-masker af en toe wat te laten zakken. Dat vergt moed, want je riskeert een afwijzing. Aan de andere kant, er is niets zo mooi als gezien en geaccepteerd worden; de ervaring dat een ander jouw beperkingen of je schaduwkant meer aanvaardt dan jijzelf. Dat begint met je laten zien, in al je kwetsbaarheid. Soms kan dat.
PLK