8 maart 2020 God roept'; ga op weg
Overweging 8 maart 2020 Werkgroep; Karel Berrier
De veertigdagen tijd bereidt ons voor op het Paasfeest. “Jezus is verrezen en de dood is overwonnen. De kern van ons geloof. Zoals Paulus zei: Als dit niet was gebeurd, dan zou ons geloof zinloos zijn. “Degene” die in Mij gelooft en Mij volgt zal het eeuwig leven hebben. Voor ons betekent dit niet dat wij achterover kunnen leunen, met een soort “laissez faire” houding. Nee, wij zullen als het ware op weg moeten. In alle nederigheid dingen doen, het liefst die dingen die bij ons passen, en waarmee wij beschikbaar zijn voor die ander. Vaak met de nodige inspanning. “Neem je Kruis op en ga op weg”. Spring in het diepe en vertrouw op God dat alles goed komt.
De lezingen van vandaag gaan over op weg gaan met als enige landkaart het vertrouwen in God dat wij het doel bereiken dat God ons laat weten.
De eerste lezing gaat over een boodschap die Abram van God ontvangt. Abram is een gewone man, zonder kinderen en land. Zijn leefomstandigheden zagen er zorgelijk uit “Ga op weg en volg Mij”, zei God. Ik zal je zoveel nakomelingen geven dat zij een groot volk zullen vormen. Je wordt een rijk, beroemd en gelukkig man. Maar jij maakt ook andere mensen gelukkig.
De weg van Abraham was geplaveid met veel obstakels. Maar God volgen is lopen in het licht. Tenslotte is hij in gezegende ouderdom gestorven.
In deze lezing staat “Op weg gaan” centraal. Als wij deze lezing tot ons door laten dringen komen wij dan niet tot de conclusie dat wij ook een beetje Abraham zijn.
Ieder van ons heeft toch wel een moment gehad waarop men dacht: “Kom laat ik deze beslissing maar nemen, maar rationeel bezien vraag ik me af of het wel de juiste is”. En wat blijkt achteraf: het was een goede beslissing. Ik kan uit ervaring spreken. In 2005 heb ik mijn beroep als P&O adviseur vaarwel gezegd. Ik was mijn werkzaamheden door geestelijke slijtage meer dan zat. Er deed zich een mogelijkheid voor om een vast contract te krijgen als vervoerder van personen met een verstandelijke beperking. Zo gezegd, zo gedaan. De laatste 10 jaar van mijn arbeidzaam leven waren doorspekt met plezier maar ook met mooie leermomenten op het menselijk vlak. Het heeft mij doen beseffen dat geld verdienen alleen niet belangrijk is. Maar vooral wat kan je betekenen/ kan doen zodat ook minder bedeelden hun gelukkige momenten hebben. Familie en vrienden hebben toen vaak opgemerkt dat ik straalde. Maar ik ging ook iedere dag met plezier naar mijn werk.
Het evangelie van vandaag gaat over de verheerlijking van Jezus op de berg Thabor. Alsof Jezus wordt geroepen, zo snel besluit Hij om de berg op te gaan. Hij neemt drie van zijn leerlingen mee, Petrus, Johannes en Jacobus. De beklimming zal niet gemakkelijk geweest zijn. In het begin is de beklimming meestal licht stijgend, maar gaat al snel over in moeilijk te overwinnen steile hellingen. Vaak moet er een omweg gekozen worden, soms dalend, om de juiste weg naar boven te vinden. Kortom; zigzaggend bestijgen zij de berg en bereiken uiteindelijk de top. Maar dan gebeurt er iets wonderlijks. Het gelaat van Jezus begint te stralen als de zon en zijn kleren worden wit. Vervolgens ontmoet Hij Mozes en Elia. Mozes die de berg Sinaï heeft beklommen en de Wet aan de Israëlieten heeft gegeven. Elia de belangrijkste profeet, die op zijn ook de berg Sinaï is opgegaan, waar God zich aan hem heeft geopenbaard. Mozes en Elia hebben met Jezus gesproken, maar waarover? De evangelist Lucas weet, anders dan Marcus en Matheus, dat zij het hebben gehad over het heengaan van Jezus in Jeruzalem. Vervolgens klonk er een stem uit een lichtende wolk: “Dit is mijn Zoon, de welbeminde in wie ik mijn welbehagen heb gesteld; luistert naar Hem”.
Beide lezingen gaan over de aanwezigheid van God in onze levensreis. Hij is er, maar niet zonder meer. Om te kunnen glanzen in aangezicht van God is het niet voldoende om het evangelie te lezen, te geloven en er zonder meer vanuit gaan dat het allemaal wel goedkomt. Nee, wij moeten ons ervan bewust zijn dat wij onze levensreis laten leiden door God. In ons overwegend materiële en rationele bestaan spiegelen wij ons graag aan wat goed gaat, succes oplevert, straalt en glanst. Wij trekken ons op aan grote namen en personen die het goed gaat. In sommige gevallen adoreren wij deze mensen als ware zij Goddelijk, in de hoop dat het allemaal wel goed komt. En dat blijkt niet zo te zijn. De huidige problemen ten aanzien van klimaat, armoede, uitbuiting en diverse oorlogsconflicten eisen veel mensenlevens waaronder, God betere ons, grote kindersterfte. Het is de tijdgeest en de gewoonte waarin wij dagelijks functioneren. Het gaat goed met ons. En het gaat goed omdat wij allemaal hard werken, geld verdienen (en steeds meer willen verdienen). Wij kunnen daardoor steeds meer (vaak nutteloze) goederen, diensten, vakanties, enz. kopen.
Wij hopen hiermee de trap te kopen naar een Hemel op aarde. Maar wij raken gefrustreerd als blijkt dat wij blijven zitten als lammen en blinden in onze eigen onmacht en onder de macht van anderen.
Wij weten dat de trap naar de Hemel niet gekocht kan worden. Om een Hemel op aarde te creëren zullen wij Jezus moeten navolgen. Hij is op weg gegaan. Een weg die moeilijk te gaan is. Een weg die genomen moet worden met dan weer stijgen en dan weer dalen. ”Sta op, geloof, volg mij en het komt goed met U”. Geloven is niet makkelijk. Geloven is in het diepe duiken en vertrouwen dat het goed komt. Ik worstel en kom boven met behulp van Gods Geest.
Als wij op weg gaan ontmoeten wij velen die net zo in elkaar steken als wij. Sommigen ontlopen wij liever. Anderen inspireren ons. Maar één ding is zeker; samen gaan wij de klus klaren. En waar gaan wij naar toe? Daar waar ieder mens tot zijn recht komt, zoals bedoeld door onze Vader. Want Hij schiep ons naar zijn aangezicht.
Ik wens u geloof, hoop, en liefde toe.
Amen.