17 januari 2016: Het leven wordt een feest.
Van harte welkom in deze viering.
Vandaag openbaart Jezus zich als de gastheer van ons leven.
Hij maakt de schepping nieuw : water wordt wijn ; hij maakt van het leven een feest.
Leven in Jezus’ Geest zal een feestelijke leven zijn.
Als we om ons heen kijken dan blijft er veel bij het oude.
Wij lijken met onze sombere gezichten vaak niet op de feestelijke mensen
die nieuwheid, glans en kleur geven aan het leven.
In deze Eucharistie worden we op het spoor van de vreugde gezet.
Overweging
Bij het op ruimen van mijn boekenkast vond ik een boekje met de mooie titel: “Zes kruiken water. Gedachten over kerkopbouw”. De auteur is Rob van Kessel.
De hoofdvraag van het boekje is: Hoe vorm je en goede geloofsgemeenschap?
Hij noemt zes elementen –zes kruiken. De eerste kruik is: gebed.
Wie een geloofsgemeenschap wil vormen moet de gemeenschap allereerst van God willen ontvangen en aan Hem toevertrouwen. Dat doe je in gebed.
Dat doe je in het besef dat deze gemeenschap een schepping van God zelf is.
Een kerk is geen gezelligheidsvereniging of voetbalclub. Dat kan natuurlijk ook een hele goede verenging zijn met een groot saamhorigheidsgevoel.
De kerk is geen eigen werk maar een gave van God waar we om bidden.
De andere kruiken zijn: goed bestuur, goede onderlinge communicatie, gezonde financiën, bereidheid tot dienstbaarheid aan de gemeenschap.
Als zesde kruik noemt hij “feest”. Dan zegt hij: kerkgangers zijn bruiloftgangers.
Wij zijn allemaal deelgenoten aan de bruiloft van God en zijn wereld.
God maakt zijn volk tot een nieuwe schepping – zijn bruid.
Er is niets zo vernieuwend en ten goede veranderend als een mooi huwelijk.
Mensen die vijftig jaar getrouwd zijn ervaren zich nog steeds als aan elkaar gegeven om het leven tot een feest te maken.
Het verhaal van de bruiloft te Kana werd en wordt vaak gekozen in kerkelijke huwelijksvieringen. Water in wijn veranderen is een wonder dat aanspreekt. Een jong stel zag een diepere reden die ik mooi vind: een huwelijk in problemen mag rekenen op Gods hulp. Het feest wordt gered.
Toch is het ook een raar verhaal. Er wordt verteld wie er op de bruiloft zijn:
De moeder van Jezus die niet met name genoemd wordt. Wij weten dat het Maria is, maar waarom zegt Johannes het niet. Jezus zelf. Met zijn leerlingen die ook naamloos zijn, terwijl wij hun namen wel kennen: Petrus en Andreas, Jacobus en Johannes. Waarom die naamloosheid?
Naamloos blijven ook de tafelmeester, de bedienden, zelfs de bruidegom en helemaal aan het eind: de broeders. Het meest vreemde nog wel is dat de bruid ontbreekt. Nergens is er sprake van een bruid. Hoe kan het dan bruiloft zijn?
De enige naam die genoemd wordt is Jezus. Om Hem gaat het dus. De kern van het verhaal is de omvorming van water in wijn. Dat is wat Jezus bewerkt. Om van water wijn te maken zijn er heel wat mensen nodig. Jezus doet dat door bemiddeling van zijn moeder en met hulp van de bedienden die het water in de kruiken doen. De tafelmeester getuigt dat de wijn uitstekend is en vraagt de bruidegom waarom hij die tot het laatst bewaard heeft. Aan het einde van het verhaal staat dat de leerlingen het teken zien en in Jezus gaan geloven. De omvorming van water in wijn is een teken waarvan de wonderbare werking nog steeds voortduurt.
Veel meer dan het verhaal over het geredde bruiloftsfeest is het een verhaal een aanwijzing hoe het gewone leven tot een feest te maken.
Hoe wordt ons dagelijks leven om gevormd toe een feestelijk leven?
Hoe kan de schepping die door mensen zo misvorm, misbruikt en geschonden omgevormd worden tot nieuwe hemel en aarde worden?
Hoe kunnen mensen die hun dagelijks bestaan met vallen en opstaan beleven, omgevormd worden tot mensen van God die rechtop in het leven staan?
Hoe worden wij feestvierder en bruiloftsgasten in de wereld van vandaag?
Johannes zegt: die omvorming kan alleen Jezus bewerken. Hij maakt van water wijn. Hoe werkt het leven en de gezindheid van Jezus door in ons leven en samen leven? Laten we Hem van het water van ons bestaan wijn maken?
Als we om ons heen kijken in kerk en wereld dan zien we dat de wijn van de vreugde vaak ontbreekt. Voor veel mensen is het leven hard en vol zorgen. Wie een beetje rondkijkt ziet talloos veel problemen die onoplosbaar lijken. Ook de samenleving wordt geschokt en op geschrikt door onvoorspelbare gebeurtenissen. Brengt het besef dat de wijn van de vreugde ontbreekt ons nu bij Jezus en bij zijn boodschap van vreugde?
We hebben mensen nodig die ons op Jezus wijzen. Zijn moeder beseft dat er geen wijn meer is en is onze voorspreekster bij Jezus. In groot vertrouwen zegt zij tot de bedienden: “doe maar wat hij u zeggen zal.” Meer dan ooit, denk ik, heeft ons land mensen nodig die ons op Jezus wijzen als bron van vernieuwing. Hij zal zorgen voor nieuwe wijn en wijst ons hoe die te krijgen.
Hij schenkt ons de wijn van de gerechtigheid. De gerechtigheid die straalt als de zon en die laat zien hoe goed een samenleving zijn kan. Een samenleving waarin mensen in al hun verscheidenheid tot hun recht kunnen komen en rechtop kunnen lopen omdat ze er mogen zijn. De geloofsgemeenschap kan aan de samenleving voor houden dat het anders kan dan het er nu aan toe gaat. Wij kunnen laten zien dat mensen mee tellen en dat het ons om mensen gaat. Ook als het vluchtelingen en vreemden zijn.
Hij schenkt ons de wijn van de belangeloze dienstbaarheid. Nu weet ik ook wel dat zorg- en dienstverlening geld kosten en dat medewerkers salaris nodig hebben.
Maar vooral in het tussen menselijk verkeer kunnen we ook “om niet”, gratis dienstbaar zijn aan elkaar. In een geloofsgemeenschap zal er aandacht zijn voor wat mensen het meest nodig hebben: aandacht, vriendelijkheid mee geteld worden, niet vergeten worden. Daarin gaan wij de samenleving voor.
Hij schenkt ons de wijn van respect en eerbied voor de mens als beeld van God. Niemand kan zichzelf het leven geven. Méér dan van ons is ons leven van God. Zelfbeschikking over ons leven neemt soms de vorm aan van het zoeken naar en forceren van het levenseinde. Hoe gezond is een samenleving waarin we accepteren dat mensen dood willen en het levenseinde in eigen hand nemen? In een geloofsgemeenschap vertrouwen wij er op dat God om mensen geeft en dat wij elkaar in zijn Naam nabij kunnen zijn. Dat mogen we de samenleving voor houden.
Het is de wijn van de gerechtigheid, van de dienstbaarheid en van de liefde tot iedere mens die Jezus voor ons wil uitschenken. Hij heeft ons als zijn bedienden nodig om het water in de kruiken te scheppen. Door te doen wat Hij ons vraagt verandert water in wijn, wordt ons moeizame leven vreugdevol. Door met Jezus meer te werken wordt het leven een feest waartoe wij als bruiloftgangers zijn uitgenodigd.
Prosit!
Voorbede
Pastor
God, u wilt zich verbinden met uw volk als een bruidegom met zijn bruid.
Wij bidden dat onze gemeenschap u wilt toe behoren.
Lector
Bidden wij voor de kerk wereldwijd:
Dat wij als bezielde christenen getuigen van Jezus als bron van vernieuwing.
Dat wij de wijn die Hij ons schenkt, van harte delen met anderen.
S T I L T E Laat ons bidden.
Lector
Bidden wij voor mensen op zoek naar zinvol leven.
Dat wij hen op Jezus en zijn boodschap wijzen als zingeving aan ons bestaan.
Dat wij de vreugde die het evangelie ons biedt, met anderen delen.
S T I L T E Laat ons bidden.
Lector
Bidden wij om de gezindheid van Jezus in ons hart.
Dat wij graag willen doen wat Hij ons vraagt.
Dat wij zijn betrouwbare dienaren worden om de wereld te vernieuwen.
S T I L T E Laat ons bidden.
Lector
Bidden wij voor de geloofsgemeenschap van Titus Brandsma.
Om trouw en saamhorigheid aan elkaar in de tijd die komen gaat.
Voor onze zieken: in onze familie, in onze gemeenschap.
Om goede moed en beterschap.
Voor de jarigen. Om gezondheid en levensgeluk
Voor onze persoonlijke intenties en die in het intentieboek:
… Om verhoring op voorspraak van de Heilige Anna en de Zalige Titus Brandsma.
S T I L T E Laat ons bidden.
Pastor
God U gunt ons een feestelijk leven.
Mogen wij door daden van gerechtigheid, dienstbaarheid en liefde nu reeds
het eeuwig bruiloftsmaal voorbereiden dat u ons in de toekomst schenken zal.
Dit bidden wij u op voorspraak van Maria door Christus onze Heer.