29 novmeber 2015 : Eerste Zondag vande Advent. Thema: Hoop
01Advent2015
Inleiding
Van harte welkom op deze eerste zondag van het kerkelijke jaar.
Vandaag begint met deze eerste Adventszondag begint de Kerstkring
die zal duren tot 2 februari, de veertigste dag na Kerstmis.
Hoogtepunt zal het Kerstfeest zijn: de geboorte van Jezus in de stal van Bethlehem.
Hoopvol zien wij uit naar dit teken van Gods nabijheid.
Hoop is wat wij nodig hebben in de wereld van vandaag.
Hopen is ook verlangend uitzien naar wat ons te wachten staat.
Wie hoopvol is wil ook waakzaam zijn op de tekenen van de tijd.
Is er te midden van de chaos enige zekerheid te bespeuren?
Als teken van hoop ontsteken we een eerste Adventskaars.
Een klein beetje licht kan veel duisternis verdrijven.
A a n s t e k e n .
Wie de hoop laat varen geeft de toekomst op.
Willen we God en elkaar bidden om ontferming
om in deze viering de hoop te herwinnen.
Overweging .
Met een kleine groep medegelovigen lazen we dinsdag deze evangelietekst.
We waren samengekomen Rond het Evangelie.
Door samen te lezen leer je beter begrijpen wat er staat en wat het evangelie ons zeggen wil. Het eerste wat iemand uitriep was: “het is precies onze tijd! Wat daar staat gebeurt nu ook”.
Ik weet niet of dit ook bij u de eerste gedachte was. Het zou best kunnen.
Het zijn vooral de woorden “angst – radeloos – besterven van schrik – spanning om wat er te gebeuren staat” die een sfeer van wanhoop oproepen. Een gevoel dat ons ook in deze dagen zou kunnen overvallen.
Met de mogelijke dreiging van terreur voelen mensen zich minder veilig.
Allerlei incidenten die kunnen uitbreken tot nieuwe oorlogen maken ons angstig.
Of we de instroom van vluchtelingen aan kunnen wordt en steeds grotere vraag.
Maar ook op kleinere schaal kennen we angsten en spanningen:
Zal ik nog wel werk hebben nu er overal zoveel ontslagen vallen?
Wie zal voor mij gaan zorgen als ik ouder en meer hulpbehoevend word?
Jongeren vragen zich af: Is er voor mij nog wel en plek in de samenleving?
Hebben we daarmee niet het gevoel dat het einde van onze wereld, onze manier van samen leven nadert? Maakt ons dat niet wanhopig?
In tijden van spanning zijn er twee reacties mogelijk.
De ene is: zolang het nog kan gaan we onbezorgd overal zoveel mogelijk van genieten! We trekken ons niets aan van alle problemen! We laten ons gewoonweg niet raken! We denken alleen maar aan ons zelf. Leve de lol. En als het over is. Nou dan is het over! Mensen die hiervoor kiezen leven in grote onverantwoordelijkheid en platvloerse oppervlakkigheid. Deze harteloze houding vinden we terug in de media.
De andere reactie is veel moeilijker. Dan willen we de realiteit onder ogen zien en alle gevolgen daarvan. Dan willen we in de wirwar van gebeurtenissen ontdekken waar onze verantwoordelijkheden liggen. Dan willen we in de onzekere en duistere toekomst speuren naar hoop.
Als zelfs de hemelse heerscharen in verwarring geraken, heft dan uw hoofden omhoog en kijkt uit naar de komende Mensenzoon.
Wat die hemelse heerscharen zijn is niet helemaal duidelijk, maar je zou kunnen denken aan de orde in de natuur. Deze orde lijkt in de war door natuurrampen en door klimaatverandering.
Je zou ook kunnen denken aan het wetenschappelijk vermogen van mensen.
In plaats van ons kennen aan te wenden om de honger in de wereld of de milieuproblematiek op te lossen, gebruiken we onze intelligentie om wapensystemen te verbeteren om elkaar effectiever te kunnen doden.
De vanzelfsprekendheid dat wij de aarde koesteren, behoeden en heel houden en de vanzelfsprekendheid dat wij door onze kennis de samenleving verbeteren, worden in onze dagen duidelijk in twijfel getrokken door ons doen en laten.
Hier begint de boodschap van het evangelie Goede Nieuws te worden:
Nu wereld en samenleving lijden aan het onvermogen om een vredige wereldsamenleving op te bouwen waarin voor ieder mensenkind een veilige plaats is, kijk dan uit naar de Mensenzoon die komen zal om te oordelen, die het goede van het kwade weet te scheiden, die de weg kan wijzen naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Wees waakzaam en verlang naar zijn komst. Hij komt voor alle mensen waar ter wereld ook. Als christenen vullen wij in: met Jezus’ komst in de wereld is er een nieuw begin mogelijk voor alle mensen.
In de eerste korte lezing uit de profeet Jeremia kunnen we woorden vinden die ons juist niet bang en onzeker maken zoals het evangelie, maar die ons hoop en moed geven. Het zijn de woorden: veilig – gered – en gerechtigheid.
God belooft ons iemand te zenden uit het Koninklijke geslacht van David die het land rechtvaardig en eerlijk zal besturen. Ook hierin lezen wij als christenen dat hier Jezus bedoeld wordt. Deze Jezus die komen zal reikt ons nieuwe grondwoorden aan om de samenleving een nieuw gezicht te geven.
Ieder die zegt in Jezus te geloven en op hem zijn hoop te stellen zal in eigen leven deze grondwoorden waar moeten maken:
Eerlijkheid of integriteit: doe ik wat ik zeg en zeg ik wat ik doe.
Gerechtigheid: gun ik iedere mensen zijn recht en werk ik er aan mee dat iedere mens rechtop kan lopen als vrij mens.
Redding: ben ik bereid om mensen in nood op te vangen en kans op waardig leven te bieden.
Beide lezingen van vandaag zeggen: Jezus’ komst is hoop voor de wereld, zie naar hem uit. Ik denk dat wij christenen in deze schokkende wereldtijd - sommigen spreken al van een Derde Wereldoorlog – deze hoop levend moeten houden om niet in angst en doemdenken gevangen te raken.
In de Tweede Wereldoorlog zat Dietrich Bonhoeffer in een gevangenis in Berlijn die regelmatig werd gebombardeerd. Hij dacht diep na over de toekomst van het christelijk geloof. Het enige wat ons na de oorlog te doen staat is: “bidden en het doen van wat goed en rechtvaardig is”. Daaruit zal nieuwe geloofwaardigheid van christen -zijn ontstaan. Deze hoop hield hem levend. Ook nu hij al 70 jaar gedood is.
In de tijd van de communistische bezetting van Tsjechië schreef Vaclav Havel in de gevangenis over de hoop.
Deze hoop hield hem levend. In 1989 werd hij de eerste president van Tsjechoslowakije. Hoewel hij geen gelovig christen was, spreekt zijn tekst een diep christelijke waarde uit.
Diep in onszelf dragen wij de hoop.
Als dat niet het geval is,
is er geen hoop meer.
Hoop is een kwaliteit van de ziel
en hangt niet af
van wat er in de wereld gebeurt.
Hoop is niet voorspellen
of vooruitzien.
Het is een gerichtheid van de geest,
een gerichtheid van het hart,
voorbij de horizon verankerd.
Hoop in deze diepe en krachtige betekenis
is niet hetzelfde als vreugde
omdat alles goed gaat
of bereidheid je in te zetten
voor wat succes heeft.
Hoop is ergens voor werken
omdat het goed is,
niet alleen
omdat het kans van slagen heeft.
Hoop is niet hetzelfde als optimisme.
Evenmin de overtuiging
dat iets goed zal aflopen.
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
ongeacht de afloop,
het resultaat.
Met deze hoop mogen wij de Advent in gaan om ons hart te keren naar Jezus’ komst.
Voorbede
Pastor God wij verlangen naar de komst van uw koninkrijk.
Hoor onze gebeden om uw komst te verhaasten.
Lector Wij bidden u voor mensen die radeloos gevangen zitten
in angst en onzekerheid over de spanningen in wereld en samenleving.
Dat ze woorden van hoop horen en toelaten in hun hart. S T I L T E Laat ons bidden.
Lector Wij bidden voor mensen waar ter wereld ook
die verlangend uitzien naar de komst van Jezus.
Dat wij de weg durven gaan die Hij ons wijst naar een nieuwe samenleving.
S T I L T E Laat ons bidden.
MOV – Lector Goede God ,wij bidden u voor kinderen in Brazilië
die worden opgevangen in een woonboerderij.
Hun jonge leven is zwaar beschadig en toekomstloos.
In deze opvang krijgen ze bed, bad en brood
en leren zij zich weer mens voelen.
Mogen onze gebeden en onze steun hen helpen. S t i l t e Laat ons bidden.
Lector Wij bidden voor onze geloofsgemeenschap van Titus Brandsma
Voor de zieken in onze kringen. Om goede moed en beterschap.
Voor de vluchtelingen die in februari in onze buurt komen wonen.
Dat wij hen we goed willen opvangen in ons midden.
Wij bidden voor de intenties die leven in ons hart
en die zijn neergeschreven in het boek: S t i l t e Laat ons bidden.
Pastor Wij brengen onze overledenen voor uw Aanschijn en noemen daarbij de namen van de overleden familie van Nes – Bosma ; Ben Vork ; Josef Siang Tan ;Joke Boon; Bep Leber ; Rene Lau Sung ; Jan van den Brule voor wie wij de dertiende jaargedachtenis houden ; Bep Zonneveld; Reni Brancart; Dennie Teunisse; Lies Zwaagsma ; Ans de Kort – Weerts, overleden familieleden Rijk.
Mogen zij die naar de Heer verlangd hebben door Hem ontvangen worden en worden binnengevoerd in het land van vrede en licht dat ons beloofd is.
S t i l t e Laat ons bidden.
Pastor Heer, mogen wij hoopvol uitzien naar de komst van Jezus, uw Zoon.
Mogen wij ons aan Hem toevertrouwen
en zo toekomst van gerechtigheid en vrede te vinden. Amen.