18 olotber 2015, 29e zondag door het jaar. Wereldmissiedag
29dhj2015 Augustinus
Van harte welkom in deze viering. Het is vandaag Wereldmissiedag.
Deze dag is door paus Pius XI in het leven geroepen om de kerk van Europa tot het besef te brengend dat wij allen de verantwoordelijkheid hebben het evangelie wereldwijd te verkondigen. De kerk is geen Europese instelling, maar een beweging die van Jeruzalem - dus niet van Rome! - uitgaat tot aan het einde der aarde.
De centrale figuur in de kerk is niet de paus, maar Jezus de Gekruisigde en Verrezen Heer. Deze Heer Jezus is ook aanwezig bij de kleine groep christenen in Pakistan. Ook daar werkt de Heilige Geest en de gezindheid van Jezus Christus door.
Vandaag worden wij gevraagd stil te staan bij de kerk van Pakistan en heb financieel te steunen. Wij zijn als christenen tot missie geroepen. Dat beseffen wij te weinig Willen we aan het begin van deze viering bidden om Gods ontferming over ons.
Openingsgebed
Goede God, het is uw wil dat Jezus, uw Zoon, onze dienaar is geworden.
Mogen wij in Zijn Geest elkaar dienen
en deze wereld omvormen tot uw Koninkrijk van gerechtigheid en vrede.
Dit bidden wij U door Christus onze Heer. Amen.
Gebed over de gaven
Goede God, aan deze tafel gedenken wij
de toewijding en de inzet die Jezus heeft getoond.
Hij is voor ons gebroken brood en vergoten wijn geworden
opdat wij van Hem leven.
Mogen wij door deze maaltijd gesterkt worden in dienstbaarheid.
Dit bidden wij U door Christus onze Heer. Amen.
Slotgebed
Goede God, door deze viering gesterkt
beseffen wij onze roeping tot dienstbaarheid.
Help ons onze verantwoordelijke taken zo te vervullen
dat anderen daardoor rijker, gelukkiger en meer mens worden.
Schenk ons de moed om christen te zijn in dit land
waar voor God geen plaats meer mag zijn in het openbare leven.
Dit bidden wij U door Christus onze Heer. Amen.
De eerste lezing gaat over de lijdende dienstknecht.
We weten niet heel precies wie de profeet Jesaja bedoeld heeft.
Het is wel een persoon die zo geschonden is door marteling en leed dat mensen van hem wegkijken. Hem niet willen zien staan. Het leed is niet om aan te zien.
Daarom draaien we ons hoofd om en kijken we weg.
In de gelovige traditie denken we meteen aan de gekruisigde Jezus.
Maar als we toch weg kijken, wat heeft de gelovige traditie ons dan te zeggen?
Wij hebben eigenlijk liever te maken met een andere Jezus. Pasen is toch veel vrolijker dan Goede Vrijdag! Te weinig beseffen we dat de Verrezen Heer blijft spreken van lijden en kruis, van lasten dragen en dienaar zijn.
Als Jezus in het Markus evangelie vertelt over zijn toekomstig lijden, als hij spreekt over de kans die hij loopt om gemarteld en gedood te worden, dan begrijpen de leerlingen er niets van. “O, neen”, roept Petrus uit, ”dat lijden mag u nooit overkomen”. Vandaag horen we van het onbegrip van de zonen van Zebedeus: Jacobus en Johannes. In het Mattëus evangelie staat dat de moeder van Jacobus en Johannes om de twee beste plaatsen vraagt in het nieuwe Rijk. Zeg maar: zij vraagt om het ministerie van binnenlandse en van buitenlandse zaken. Mattëus spaart de leerlingen. Alsof zij het zelf niet gevraagd zouden hebben. Hij maakt ze stiekem, een beetje heiliger dan ze zijn!
Bij Markus vragen ze zonder omwegen: “Wij willen dat u voor ons doet wij vragen.” “Wij willende beste plekken naast u als u in uw glorie komt”. Bij die “glorie” denken ze waarschijnlijk aan een groot Rijk zoals eens in de tijd van David, duizend jaar geleden. Die droom dat dàt rijk hersteld zal worden, is nog springlevend. Een Rijk waarin de Messias de koning is die alles bestuurt en in handen houdt. Zij denken aan een stralende hofhouding en zien zich zelf wel zitten naast Jezus.
Maar als ik nu gemarteld en gedood ga worden, wil je dat lot met mij ondergaan? , vraagt Jezus. “Ja, dat kunnen we aan!”. Ze luisteren nauwelijks. Ze hóren aan het lijden voorbij zoals ze straks ook voorbij zien als ze Jezus aan het kruis hangt.
Met Petrus zijn die twee nota bene de drie uitverkoren leerlingen. Ze willen geen lijdende dienaar. Ze willen een glorierijke Messias. Zij willen een Jezus zonder kruis.
Wij spreken dan wel van het onbegrip van deze leerlingen, maar ook de tien anderen schijnen te er niet veel van te begrijpen. Ze worden boos op de Jacobus en Johannes. Als zij er zelf aan gedacht hadden, hadden ze ook wel een goede positie in het komende rijk willen reserveren.
Kunnen wij de leerlingen hun verlangen naar een positie waarin je macht en invloed kunt uitoefenen, verwijten? Heb je niet macht en invloed nodig om daar goede dingen mee te kunnen doen? Bovendien, de leerlingen hebben alles al opgegeven. Hun boten en netten hebben ze achter gelaten; ze hebben hun vissersbestaan vaarwel gezegd; zij zijn in de beweging van Jezus gestapt. Mógen ze wat terug verlangen! “Ja’, zegt Jezus,” je zult de beker van het lijden drinken en het doopsel van de dood ondergaan". Dat zal je te wachten staan.”
Kunnen we hen verwijten dat zij naar macht streven? Kunnen we oordelen over hen als over mensen die met Jezus in de buurt, beter hadden moeten weten? Dat Rijk van God waar Jezus het over had, dat zal toch spoedig komen. Is het gek om daar een mooie positie te willen hebben? Het model om macht te willen hebben om daarmee iets goeds te doen zoals het landsbelang dienen, de samenleving hervormen, de armoede bestrijden, bestrijden, het milieu verzorgen, vluchtelingen op te vangen of buiten te sluiten,.. dat model van macht uitoefenen is toch hoogt aantrekkelijk. Ook in onze dagen. Als wij een positie hadden … dan. ….Zou het dan beter gaan? Wij staan, denk ik, op hetzelfde niveau als de leerlingen.
Jezus zegt het tegen zijn leerlingen toen en vandaag tegen ons: “Streven naar macht mag bij jullie niet het geval zijn. Hoe goed je bedoelingen ook zijn, streef niet naar macht! Als je kijkt in de wereld om je heen dan zie je wat macht teweeg brengt.
Machtsmisbruik. IJzeren vuisten. Dichte grenzen. Geweld. Handhaving van mijn positie. De anderen eruit. Mijn welvaart voorop. Voor vluchtelingen kan het niet sober genoeg zijn. Zorg dat ze weg blijven. Geen vreemden in mijn rijk.” Een rijk dat gebaseerd is op macht en eigenbelang zal altijd door interne verdeeldheid ten onder gaan. Vroeg of laat.
Jezus houdt ons een ander model voor. Wil je groot zijn, word dan een dienaar. Wil je de eerste zijn, bied je dan aan als knecht. Wil je invloed uitoefenen, geef dan het goede voorbeeld. Wil je vreugde beleven aan elkaar, draag dan elkanders lasten.
Wil je een samenleving waarin iedereen het goed heeft, wees dan bereid met minder genoegen te nemen en te delen. Wil je in vrede leven, maak alle volken tot vriend.
Wil je dienaar zijn in mijn Rijk, accepteer dat dat lijden met zich mee kan brengen.
Wil je met mij bouwen aan een nieuwe samenleving, kijk dan de lijdende mensen aan en vraag: “Wat kan ik voor je doen?”
Het kenmerk van christenen is dat ze niet voorbij lopen aan het leed van anderen. Dat ze stil blijven staan bij geschonden en geschoffeerde mensen. Dat ze in vluchtelingen hun zussen en broers zien. Ze zien in hen Jezus de gekruisigde. Ze geloven dat er toekomst is, dat mensen kunnen opstaan en als verrezenen zullen leven.
In Pakistan wonen 180 miljoen mensen. 1,15 miljoen – minder dan een procent - is katholiek. Het zijn juist de katholieken die door hun onderwijs en hun gezondheidszorg het katholiek geloof geloofwaardig maken. Zij verbeteren ook voor de moslims de kwaliteit van het leven in de dorpen en stadjes waar zij wonen.
Als minderheid zijn ze volkomen machteloos en van de regering met ijzeren vuisten hebben ze niets te verwachten. Het verhaal dat Jezus de Gekruisigde ook de Verrezen Heer is houdt hen in beweging. Het is die beweging naar mensen in nood die een samenleving kan opbouwen. Als wij aan mensen in nood voorbij zien en ontkennen dat zij mensen zijn zoals wij, dan ondergraven we de fundamenten van onze samenleving. In Pakistan bouwt een kleine machteloze kerk aan de samenleving. Met onze financiële steun en ons gebed kunnen wij hen helpen. Het is een kwetsbare en lijdende gemeenschap. Laten we ons hoofd niet van hen afdraaien. Amen.
Voorbede voor Wereldmissiedag 2015
Pastor
God, U hebt ons geroepen uw boodschap tot aan de grenzen van de aarde uit te
dragen. Hoor ons bidden voor uw kerk in deze wereld.
Lector
Wij bidden voor de wereldkerk.
Dat zij een beweging blijft van mensen die in Jezus ‘geest naar elkaar omzien.
Dat de kerk oog heeft voor de lijdende mensen
en wegen zoekt hun lijden te verlichten.
Maak uw kerk, Heer God, tot een beweging van barmhartigheid en liefde.
S t i l t e Laat ons bidden.
Lector
Op deze wereldmissiedag bidden wij voor de jonge kerken , overal ter wereld.
In het bijzonder bidden wij voor de kerk van Pakistan, een kleine en vitale kerk in een moslimland.
Dat de gelovigen daar trouw blijven aan het evangelie en door hun leven van christelijke naastenliefde en daadkracht het land helpen opbouwen.
Moge ons gebed en onze steun hen tot zegen zijn. S t i l t e Laat ons bidden.
Lector
Wij bidden voor Pakistan, een land dat in beroering is door veel onderling geweld
Om gerechtigheid en vrede in de samenleving.
Om erkenning van de mensenrechten voor iedereen.
Om gelijkwaardigheid van vrouwen en mannen.
Om onderwijskansen voor ieder kind.
Mogen de christelijke gemeenschappen oases van rust en veiligheid zijn
S t i l t e Laat ons bidden.