Titus Brandsma Gemeenschap Amstelveen

22 febr. 2015: Eerste zondag van de vasten. Hoe kom ik door de woestijn?

Presentatie van de Vastenactie

Achter de schoonheid van het mooie eiland Sri Lanka gaat er een hoop verborgen leed schuilt. Terzijde van de mooie toeristenwegen liggen in het binnenland vele arme dorpjes. De mensen werken daar op de thee plantages die beheerd worden door een rijke bovenlaag. De arme Tamil bevolking moet daar werken in barre omstandigheden en voor weinig geld. Midden op het eiland ligt de stad en het gelijknamige diocees Kandy. In het diocees Kandy is een organisatie opgericht - SETIK – genaamd die probeert het lot van de Tamils te verbeteren.

SETIK betekent sociaal -, economisch- , trainingsinstituut Kandy.

Het is een kerkelijk instituut dat zich op jongeren richt. Door onderwijs, door persoonsvorming, door training in geweldloos samenleven proberen zij toekomst te bieden. Op deze manier kunnen er jonge mensen opstaan die verantwoordelijkheid nemen voor een betere samenleving. Ons gebed is voor hen een steun. Onze bijdrage zal versterking van het Instituut betekenen en mensen helpen een menswaardiger leven te leiden.

Inleiding

U allen van harte welkom deze eerste zondag van de veertigdagentijd.

Wij ontmoeten de Heer Jezus vandaag in de woestijn.

Net als wij wordt Jezus op de proef gesteld en gevraagd:

“Waar leef ik eigenlijk van? “ en “Waar leef ik eigenlijk voor?”

“Wat is mijn roeping in dit leven?”

Altijd zijn er krachten en machten bezig om ons op andere wegen te brengen dan waarheen onze diepste idealen ons wijzen.

De wereld om ons heen verleidt ons om zogenaamd reëel te zijn en bij het menselijk mogelijke en wenselijke te blijven staan. Zo komen we nooit tot ons diepste zelf.

Willen we bidden om ontferming.

Openinggebed

Barmhartige God, help ons in deze veertigdagentijd

ons meer bewust te worden van de opdracht en de roeping

die U ons gegeven hebt.

Mogen wij ons zó inzetten voor het samen leven

dat uw Rijk aan het licht kan komen.

Maak ons bereid tot dienstbaarheid in Jezus’ Geest.

Door Christus onze Heer. Amen.

Gebed over de gaven

Goede God, wij brengen u de gaven die wij van U ontvangen hebben.

Mogen wij, gesterkt door deze maaltijd, steeds meer in staat zijn

onze overvloed te delen met wie tekort komen.

Door Christus onze Heer. Amen.

Slotgebed

Barmhartige God, mogen wij geleid door uw Geest

onze roeping beter verstaan.

Mogen wij door het voorbeeld van Jezus gesterkt

ons dienstbaar inzetten voor medemensen

zodat onze maatschappij geen woestijn van eenzaamheid wordt

maar een plaats van ontmoeting en elkaar in liefde toebehoren.

Door Christus onze Heer. Amen.

Overweging

Waar dachten de mensen in Jezus’ tijd aan bij het woord woestijn? Waarschijnlijk dachten ze het eerst aan het woord ‘verlatenheid’. Plekken waar je geen mens tegenkomt. Plaatsen waar geen gemeenschap van ‘samen leven is’. Je bent er eenzaam en verlaten. Jezus wordt door de Geest de verlatenheid in gedreven.

Wat is er gebeurd dat Jezus zo opgejaagd wordt? Wat is er aan de hand dat Jezus als het ware de verlatenheid van de woestijn in móet? Veertig dagen nog wel!

Jezus stond aan de oever van de Jordaan. Hij werd geraakt door de prediking van Johannes de Doper. “Bekeert u want het oordeel is op komst. Zorgt dat u een goed mens bent als God op uw weg komt. Laat Hij u vinden als een rechtvaardig mens.”

Jezus die aandachtig naar Johannes luistert, laat zich door hem dopen.

“Ik ga met de man mee doen. Ik stem in met zijn oproep tot nieuw leven.”

Als hij dan gedoopt is klinkt er een stem: “Jij bent mijn veel geliefde zoon. In jou vind Ik mijn vreugde”. Om die woorden te over denken wordt Hij de woestijn in gedreven.

Hij gaat de verlatenheid in om met zich zelf geconfronteerd te worden.

“Wat betekent het dat ik Gods geliefde zoon ben? Wat is voortaan mijn weg?”

Jezus is niet de eerste die veertig dagen de verlatenheid van de woestijn in gaat om te ontdekken wat zijn levensopdracht is. Ook Mozes ging veertig dagen de woestijn in om te ontdekken dat hij de leidsman moest zijn om het volk Israel veertig jaar (!) door de woestijn te leiden naar het beloofde land. Ook Elia ging veertig dagen de woestijn om van God de opdracht te krijgen om de samenleving te vernieuwen en het verbond van God met het volk Israel te bevestigen. Volgende week horen we hoe Mozes en Elia met Jezus samen op de berg zijn.

Als Jezus in de verlatenheid van de woestijn overweegt wat het betekent Gods veel geliefde zoon te zijn, blijkt hij niet alleen. Ook de Satan is daar. Satan de beproever en aanklager. Wij weten niet precies wat Jezus dacht. Ook niet wat de aanklager in twijfel trok om Jezus onzeker te maken van zijn roeping. Wel weten we dat Jezus als Zoon van God geen gebruik of misbruik maakte van zijn positie om voor zichzelf macht, roem en bezit te verwerven. Jezus wil niets voor zichzelf. Zoon van God zijn betekent voor Hem Dienaar van mensen willen zijn. Zoals Mozes en Elia er voor de mensen waren.

In de lijn van Johannes de Doper wil ook Jezus mensen toe bekering oproepen, tot een verandering van mentaliteit. Maar Jezus wil niet eindigen met het dreigement van Gods oordeel. Jezus wil dat zijn oproept tot bekering tot een nieuwe samenleving leidt, een samenleving waarin mensen uit eigen beweging en overtuiging Gods wil gaan doen. “Bekeert u gelooft in de Blijde Boodschap. Het Rijk van God is nabij.”

“Dat kun je vergeten”, zegt de Satan. “zo gek krijg je de mensen niet. Zolang er mensen zijn, wil de één macht hebben over de ander, wil de één meer bezitten dan de ander, wil de één geëerd en geprezen worden door een ander om laag te drukken”.

“Dat kun je vergeten”, zegt dat Satan, “ mensen zullen altijd meer voor zichzelf gaan zorgen dan elkaar te dienen”.

Door de Satan beproefd, kiest Jezus voor de weg van de dienstbaarheid. “Wanneer ik als Zoon van God de weg van de dienstbaarheid ga, zullen mensen mij volgen”.

“Dat wil ik nog wel eens zien”, zegt de Satan.

De woestijn is niet alleen een zandbak of een onherbergzaam gebergte, de woestijn is elke plek waar ‘verlatenheid ‘ heerst.

Ook een stad met veel mensen op straten en pleinen kan een woestijn zijn….

Ook een appartementenflat of een galerij flat kan een woestijn zijn …

Zelfs een kerk kan soms een woestijn zijn …

De woestijn is daar waar mensen zich eenzaam en alleen ervaren. Op zichzelf teruggeworpen zijn. Waar niemand naar iemand omziet. Waar mensen macht over de ander uitoefenen en elkaar klein en onderdrukt houden. Waar de een ten koste van de ander wil leven. Waar iedereen een individu is dat zichzelf maar moet zien te redden in concurrentie met anderen. Waar de mensen aan hun lot over gelaten worden totdat een ander het niet meer kan aanzien en dan gaat helpen…. of weg kijken. Want… ik ben toch niet verantwoordelijk! Ben ik mijn broeders hoeder?

Is de participatie samenleving niet een woestijn aan het worden? Ieder zijn eigen zelfredzaamheid en de ander moet maar zien!

“ Het Rijk van God in deze wereld….? Dat kun je vergeten”, zegt dat Satan, “ mensen zullen altijd meer voor zichzelf gaan zorgen dan elkaar te dienen”.

“Wanneer ik als Zoon van God de weg van de dienstbaarheid ga, zullen mensen mij volgen”, zegt Jezus.

Ooit eens was de samenleving zozeer tot woestijn geworden dat God spijt kreeg van zijn schepping en vooral dat hij de mens tot leven had geroepen. Door een grote watervloed liet God zijn schepping ten dode toe verdrinken. Hij spaarde Noach en zijn gezin uit. Zij hadden niet mee gedaan met de verwoestijning van de wereld.

Met die paar uit heel de mensheid gespaarde mensen sluit God een nieuw Verbond: “Ik zal mijn handen nooit meer van mensen af trekken. Als zij Mij zoeken zal ik er zijn. Ik geef de regenboog al teken van mijn trouw en van jullie hoop”

De wereld zal nooit meer helemaal woestijn worden. Altijd zullen er uitgespaarde mensen zijn die weten dat samen leven zorgzaamheid en dienstbaarheid vraagt.

Altijd zullen er mensen zijn die de weg proberen te gaan die Jezus ons is voor gegaan. De vraag van vandaag is: zijn wij die mensen?

 Pastor God wil met ons verbonden zijn. In gebed wenden wij ons tot Hem.

Lector

Wij bidden U,God, om uw geestkracht nu wij de veertigdagentijd ingaan.

Dat wij tot bezinning komen, onze roeping beter verstaan

en in liefde onze medemensen ontmoeten.

Maak ons tot navolgers van Jezus, uw Zoon.                       S T I L T E      Laat ons bidden.

Lector

Wij bidden voor de samenleving waar we deel van uit maken.

Dat onze toewijding aan medemensen een warmer en vriendelijker klimaat brengt in onze maatschappij.

Maak ons dienstbaar aan elkaars welzijn en geluk.              S T I L T E      Laat ons bidden.

MOV – lector

God, het prachtige eiland Sri Lanka kent schrijnende problemen.

Voor veel mensen is het leven een harde en bittere strijd om het bestaan.

Voor hen zijn de thee plantages waar ze leven, wonen en werken woestijn.

Wij vragen U: help deze mensen wegen te vinden

om uit dit uitzichtloze leven te ontsnappen.

Dat zij met onze hulp kansen zien om hun lot te boven te komen

en een nieuw en welvarend bestaan op te bouwen.S T I L T E Laat ons bidden.

Lector

Wij bidden voor onze Titus Brandsmageloofsgemeenschap.

Voor de zieken, thuis, in het ziekenhuis of verpleeghuis.

Om goede moed en beterschap. Om overgave aan Gods wil

Voor en jarige schoondochter en voor de andere jarigen:

om gezondheid en vreugde in het leven.

Voor de intenties in het intentieboek. …..

Verhoor de gebeden van uw mensen en geef hen wat goed voor hen is.

Dit vragen wij U op voorspraak van de H. Anna en de Z. Titus Brandsma

S T I L T E      Laat ons bidden.

Pastor

God help ons Jezus na te volgen op zijn weg van dienstbaarheid.

Dan groeit uw Koninkrijk in ons midden. Door Christus onze Heer.