25 januari : Derde zondag door het jaar. Thema: Kies is ik wel voor Jezus als Hij roept
Inleiding
Van harte welkom in deze viering.
Zoals vorige week horen er ook nu weer een roepingenverhaal:
Jezus die langs het water liep vroeg vier mannen met hem mee te gaan.
Die mannen gingen:zij namen een radicale beslissing.
Op dit moment zijn woorden als radicaal en radicaliseren verdachte woorden.
Radicaliseren is iets wat moet worden tegengegaan.
Het gaat dan over Moslimfundamentalisme.
Jezus roept ons op tot radicale bekering;
Hij roept ons op tot een radicaal christelijk leven.
Willen we God en elkaar bidden om vergeving voor ons tekortschieten in radicaal christen zijn.
Overweging
De eerste lezing uit de profeet Jona gaat over de bekering van de stad Ninive.
De stad Ninive ligt aan de oever van de Tigris in Noord Irak.
Het is een oeroude stad waar tot voor kort veel christenen woonden. In 2003 waren dat er 35.000. In juni 2014 zijn de meesten zijn gevlucht voor oorlogsgeweld. Mogelijk zijn nu alle christenen verdreven of gedood door radicale moslims.
Het woord bekering komt ook voor in de mond van Jezus: “de tijd is vervuld en het Rijk Gods nabij; bekeert u en gelooft in de Blijde boodschap.”
Dat bekeren is ook in de mond van Jezus een wezenlijk woord.
Bekeren betekent toekeren naar en dan ook afkeren van.
Bij bekeren denken wij aan christen worden of katholiek worden.
Vaak zijn bekeerlingen de meest overtuigde gelovigen. Zij hebben een beslissing genomen om van de ene leefwijze naar een andere leefwijze over te gaan.
De meesten van ons – misschien wel allemaal - zijn christen vanaf hun geboorte. Wij zijn kort na de geboorte gedoopt. Vanaf dat moment zijn we christen in wording.
Laten we wel wezen: niemand is als christen geboren. Christen –zijn houdt altijd een bekeringsmoment of een keuzemoment in. Van iedereen die christen wil zijn wordt gevraagd op enig moment in zijn leven te kiezen. “Ja” te zeggen tegen Jezus.
“Ja”, ik ga met u mee doen. Ik wil u volgen waar u ook heen gaat.”
Wanneer het Vormsel sacrament ontvangen zeggen we dat. We krijgen ook de kracht van de Heilige Geest mee. Maar Gods Geest kan pas werken als wij Hem toegang verlenen tot ons hart. Ons keren naar Hem toe.
Zolang we ons niet radicaal naar Jezus toe keren zijn we christen in wording.
Misschien blijven we dat wel tot onze dood. Misschien komen we er niet aan toe om die stap Jezus achterna daadwerkelijk te zetten. Het komt ook voor dat we die stap wel zetten, maar dan later ook weer intrekken. “Ik ben dan wel christen, maar dat vind ik wel wat veel gevraagd. Zo radicaal ben ik niet.”
Dat christen – zijn om radicaliteit vraagt lezen we in het korte roepingenverhaal.
Eens liep Jezus lang het meer en sprak mensen aan: terstond volgden ze hem en onmiddellijk gingen ze een ander leven leiden. Radicaler kan toch niet.
Van Johannes en Jacobus wordt gezegd:
Ze laten hun vader achter en verbreken de banden met de familie;
Ze laten hun werk achter en vertrouwen het vissersbedrijf aan het personeel toe;
Ze geven hun boot – hun voornaamste bezitting – als vissers weg.
Kortom: zij leggen de rest van hun leven in Jezus’ handen. Hem achterna.
Hoe komt het nu dat Jezus zo’n indruk op hen maakt? Is het werkelijk zo heftig radicaal geweest als Markus suggereert? Hebben ze niet na de eerste golf van enthousiasme hun gewone leven weer opgepakt? Bijbelgeleerden hebben daar allerlei wetenschappelijke antwoorden op. Door al die vragen maken we het verhaal minder prikkelend en uitdagend.
De Deense schrijver Kierkegaard zegt in 1833 : “Als Christus destijds geen wetenschappers nodig had om zijn leer te verkondigen, maar genoegen nam met vissers, dan heeft Hij heden ten dage nog veel harder vissers nodig. De fout is niet de wetenschap zelf. De fout is dat de wetenschap de radicaliteit weg poetst.
Er zijn deze dagen twee wetenschappelijke rapporten verschenen:
Het ene rapport gaat er over hoeveel mensen in Nederland nog in God geloven.
De mensen die in God geloven zijn in de minderheid. Nederland is geen gelovig land meer. De seculiere – wereldse – invloeden zijn sterker en verdrijven de godsdienst.
Het andere rapport gaat over de samenhang tussen Godsdienst en geweld. Heel veel mensen zijn van mening dat godsdiensten bronnen zijn van geweld. Als je dan vraagt waarom ze dat denken verwijzen ze naar de Islam nu of naar de geschiedenis van het christendom. De gewelddadigheid van een huidige seculiere stroming als het liberale kapitalisme wordt over het hoofd gezien: armoede, de milieuproblematiek, de superioriteit van westerse waarden als ongeremde vrije meningsuiting.
Helpen die twee rapporten ons om beter christen te zijn? Kunnen ze ons uitdagen en bij Jezus brengen? Laten we ons leiden door statistieken en vooronderstellingen?
In feite worden die rapporten gebruikt om de invloed van het geloof op de samenleving te verkleinen. Gelovig zijn wordt tegenwoordig genoemd “nog gelovig” of ook “geestelijk achtergebleven”.
We zullen alleen nog maar christen zijn als we mensenvissers tegen komen die zo boeiend leven dat ook wij “Ja” tegen Jezus durven zeggen. Of misschien ook wel Jezus zelf. Als Hij ons roept, wat zouden we dan doen? Jezus in Amstelveen!
Kierkegaard , de Deense filosoof, schrijft in 1833 een stukje over Jezus in Kopenhagen. “De winkelier van de delicatessenzaak zegt: “Laten we toch menselijk blijven en alles met mate doen. Ik heb mijn zoon al gewaarschuwd niet achter die man Jezus aan te gaan. Want wie lopen achter hem aan: Nietsnutten, straatschenders en landlopers. Maar geen nette burgers en weldenkende mensen die aanzien genieten. Niet gemeenteraadslid Jeppesen of de rijke fabrikant Christophers , mensen die weten wat in de wereld te koop is.
Pastor Gronval - en die kan méér dan alleen preken op zondag - zei maandagvond in de soos:” Kijk dan toch, het zijn allemaal leeglopers die achter Jezus aanlopen.” En de politicus zei: “Dat Jezus momenteel macht heeft , kan niemand loochenen. Maar ik laat me niet met hem in. Dat is het laatste wat ik doen zal. Ik houd me stil, want die man is levensgevaarlijk. Laat hem maar struikelen over eigen benen. Dan komt hij vanzelf ten val.”
Als we ons niets van Jezus aantrekken kunnen we makkelijk goede christen zijn, zeggen de kruidenier, de pastor en de politicus.
Maar wat staat er dan in dat korte roepingenverhaal van die vier vissers?
Kun je christen zijn zonder voor Jezus en zijn levenswijze te kiezen?
Kun je het Rijk van God verwachten als je je burgerlijke zekerheden en veiligheden niet opgeeft?
Kun je de Blijde Boodschap beleven zonder de last van de naastenliefde te kennen?
Kun je christen zijn en zeggen: Jezus vraagt te veel van mij? Laat ik maar menselijk blijven!
Eens, ergens, ooit zullen wij terstond en onmiddellijk “Ja” tegen Jezus moeten zeggen. Eens,ergens, ooit, zullen we ons toekeren naar Hem en ons afkeren van onze huidige levenswijze. Eens, ergens, ooit wordt van ons een radicale christelijke daad of stap gevraagd.
We zijn nu nog allemaal christen in wording, maar eens, ergens, ooit gebeurt het zoals in een lied:
Hij komt misschien vandaag voorbij
en neemt ook u terzij of mij
en vraagt ons, Hem te geven
de rijkdom van ons leven.
Christus die door de wereld gaat
verheft zijn stem niet op de straat,
Hij spreekt ons hart aan, heden,
en wenkt ons met zich mede.
Als Hij ons met zich mede wenkt, gaan we dan… of… blijven we waar we zijn ?
Voorbede
Pastor
Richten wij ons hart tot God,
opdat Hij onze noden en vragen ziet en onze beden verhoort.
Lector
Voor de eenheid onder de christenen.
Dat wij ons laten leiden door de droom van het Rijk Gods,
een samenleving van vrede en liefde voor alle mensen.
Bidden wij in het bijzonder voor de vervolgde christenen in de stad Ninive in Irak
die te lijden hebben van moslimfundamentalisten.
Moge ons gebed en meeleven hen tot steun zijn.
S T I L T E Laat ons bidden.
Lector
Voor ons zelf en voor iedere gedoopte christen.
Dat wij de moed hebben te kiezen voor Christus en Zijn kerk
als wij daartoe geroepen worden.
Maak ons bereid om radicaal “Ja” te zeggen als Jezus ons aanspreekt.
S T I L T E Laat ons bidden.
Lector
Voor de samenleving waarin wij leven.
Mogen wij door onze christelijk overtuiging en levenswijzen
voor anderen boeiende mensen zijn.
Dat mensen aan ons de vreugde van het evangelie.
Maak ons tot vissers van mensen.
S T I L T E Laat ons bidden.
Pastor
God ,wees goed voor alle die zich vertrouwvol tot U wenden.
Doe ons hier en nu leven als waarachtige burgers van het komende Koninkrijk.
Door Christus onze Heer.